بی حس کننده ها در دندانپزشکی

بی حس کننده ها در دندانپزشکی بسیار مهم هستند. بی حسی موضعی (Local Anaesthesia) یکی از روش های بسیار رایج دندانپزشکی ها به شمار می رود که کار بیمار و دندانپزشک را تسهیل می بخشد. موادی که به این منظور استفاده می شوند، در عین دارا بودن مزایای فراوان، ممکن است عوارض و پیامدهایی را برای افراد مبتلا به بیماری های سیستماتیک ایجاد کند. به همین دلیل آگاهی و شناخت کامل آنها برای دندانپزشکان امری ضروری است. در این مطلب سعی شده که اطلاعات جامع و مختصری از مشخصات بی حسی های موضعی ارائه گردد و در جهت کاهش پیامدهای منفی، گامی برداشته شود.

جهت تهیه بیمه دندانپزشکی با مشاورین مهرازکارت تماس حاصل نمائید

ژل بی حس کننده دندان

از بی حس کننده های موضعی در بافت های نرم دندان استفاده میشود تا ان محدوده را بی حس کند که به ان ژل بی حس کننده دندان دندان میگویند.  و دندانپزشک با استفاده از پنبه یا گوش پاکن مقداری از این محلول را روی دندان قرار میدهند تا ان ناحیه بی حس کامل شو و جراحی دندان صورت گیرد.

فاکتورهای موثر در کارایی و دوام بی حسی های موضعی

* تزریق صحیح آناتومیک دارو در مجاورت عصب مورد نظر

* خواص شیمیایی دارو؛ مانند حلالیت در غلاف عصبی یا حضور رگ فشار همراه با فعالیت داخلی دارو

طبقه‌بندی شیمیایی بی حس کننده ها در دندانپزشکی

* استرها :Benzocaine, cocaine, procaine, propoxycaine, Tetracaine

* آمیدها : Articaine, Bupivacaine, lidocaine, mepivacaine, prilocaine, Ropivacaine

راه ساده تشخیص استر یا آمیدی بودن LA: اگر حرف “I” در perfix دارو بود، آمید است؛ مانند lidocaine

– با توجه به بالاتر بودن ریسک واکنش آلرژیک داروهای استری نسبت به آمیدی ها، از آنها به عنوان بی حسی موضعی انتخابی استفاده می شود. بی حسی های موضعی تزریقی در واقع بازهای ضعیف با میزان Pka حدود 7/8 تا 7/9 هستند که به دو فرم خنثی یا بیس آزاد (لیپوفیل) و کاتیونیک یا بار مثبت (هیدروفیل) وجود دارند.

جهت مشاهده هزینه لامینت دندان کلیک کنید

جهت مشاهده هزینه مشاوره و روانشناسی کلیک کنید

نکات تکمیلی در خصوص بی حس کننده ها در دندانپزشکی

– به عنوان قانون کلی، مدت زمان بی حسی در بافت نرم بیشتر از  پالپ باقی می ماند.

– بی حسی های موضعی با اثر طولانی مدت مانند بوپی واکائین، قویاً محلول در چربی و محکم به ساختارهای lipid و پروتئین غشاء عصبی هستند. آنها وقتی به صورت بلاک مندیبولار تزریق می شوند، باند شده و بی حسی پالپی طولانی می دهند، ولی در حالت انفیلتره یا PDL کوتاه اثرند.

-بی حسی های موضعی دارای خاصیت ذاتی گشادکنندگی عروق هستند، به خصوص لیدوکائین. به طوری که بدون رگ فشار به سرعت از محل تزریق پخشی میشوند. مپی واکائین و پریلوکائین اثر وازودیلاتوری کمتری دارند و بدون رگ فشار نیز تا 55-30 دقیقه بی حسی پالپی فراهم می کنند.

حداکثر دوز mg/kg مجاز و حداکثر Total (اعداد پرانتز نظر آقای مالامد است که محافظه‌کارانه است):

لیدوکائین 2% : mg/kg (5/4)7—-mg(200)500

مپی واکائین 2% : (4/5)6/6—-(300)400

پریلوکائین 4% : (6) 8—- (400) 600

آرتیکائین 4% : (5)7—– (144) 500

بوپی واکائین 0/5% : 1/3—-90

مراجعه به دندانپزشکی اقساطی

مزایای افزودن رگ فشار (vasoconstrictors) به بی حسی های موضعی

– کاهش کلیرنس بی حسی موضعی

– کاهش مقدار کلی دارو

– افزایش مدت و عمق بی حسی

– کمک به هموستاز

جهت مشاهده هزینه دندانپزشکی سال کلیک کنید

غلظت رگ فشار لازم برای بهبود مدت اثر، بین 1/100.000 و 1/200.000 است. غلظت optimum رگ فشار برای هموستاز به LA بستگی دارد: در لیدوکائین 1/20000 و در پریلوکائین و بوپی واکائین 1/50000 کافی است.

در مواردی که رگ فشار نتوان بکار برد، مپی ‌واکائین 3 و2% یا پریلوکائین 4% بدون رگ فشار می تواند بی حسی پالپی قابل قبولی ایجاد کند.

جهت استفاده از خدمات دندانپزشکی ارزان با مشاورین مهرازکارت تماس حاصل نمائید.

آشنایی با مزایا و معایب کشیدن دندان با کاهش هزینه 50% مهراز کارت